Wie dacht bij de opstelling van ons vijfde niet aan roemruchte tijden: ‘Hé, was dit vroeger ook niet een jeugdteam?’ Dan zeg ik: Jazeker, met jouw geheugen zit het wel goed. In de tijd dat ik in het laat­ste achttal ging spelen, was ik de oudste. Naast een enkele vrijwel evenoude leeftijdsgenoot hadden we verder altijd een aantal jeugdspelers van ruim onder de 20. Sommigen haakten af (voor een paar jaar) anderen promoveerden. We waren een soort opleidingsteam. Het bestuur van Moira vroeg me om –wanneer het uitkwam- weer eens jeug­di­gen op te stellen. Meespelen met een team volwas­se­nen geeft weer eens een ander soort tegenstanders voor jeugdleden; maar het bindt hen ook meer aan de club. Deze keer speelden Tim en Kelvin mee. En ze deden het prima. Ik merkte aan hen dat ze de uitnodiging zeer op prijs stelden. Beiden haalden een niet gering deel van het aantal bord­pun­ten binnen, dus zeg daar maar eens wat van. Ik had ze gezegd om vooral lekker te spelen. Lees verder →