De Musketon in Lunetten (foto: İhsan Deniz Kılıçoğlu)

Schaken kun je overal. Bijvoorbeeld in een park of gevangeniscel. Clubschakers zijn gewend aan ouwe scholen, buurthuizen, saaie sporthallen, kantines met kantwerk en parochiehuizen. Omdat onze ‘eigen’ Rode Kruisgebouw afgelopen zaterdag al volgeboekt was, opende Moira-Domtoren het nieuwe seizoen van de externe competitie in de Musketon in Lunetten. Ook een buurthuis, maar wel van een speciale slag: het is het op-een-na-jongste rijksmonument in spe van Nederland. Onze eerste twee achttallen in de KNSB-competitie behaalden daar een sloot punten, helaas wat ongelijk verdeeld over beide teams.

Geert was na al dat geren wel even toe aan een schaakpartij

De opening van een nieuw competitieseizoen is natuurlijk een feestelijke gebeurtenis. Daarom werden de schakers bij aankomst verwelkomd met fanfaremuziek. Al was dit vooral omdat er gelijktijdig een wijkfeest was bij het gebouw. Onderdeel hiervan was een schaaksimultaan, gegeven door onze oud-clubgenoot Judith van Amerongen. Zo konden kinderen en volwassenen uit de wijk eens spelen tegen een echte schaker. Nadat zij buiten al veel potjes had gespeeld, barstte een stortbui los. Binnen ging ze nog even verder. Intussen rende onze jonge clubgenoot Geert Verweij in een hoog tempo 10 kilometer door de wijk. Na afloop schoof hij nog even aan bij de simultaan.

Maar nou onze wedstrijden. Die waren in twee verschillende zaaltjes aan zijgangen.

Moira-Domtoren 1 – ASV 4

Voor de ontmoeting met ons eerste waren de spelers van de Arnhemse Schaakvereniging (ASV) de Rijn komen afzakken. Of misschien waren ze over land gekomen. In elk geval: ze hadden er niet veel fiducie in, een van de spelers vertelde na afloop dat ze al bij voorbaat wisten dat ze zouden verliezen.

Dit bleek ook. Erik won heel vlug. De meeste indruk maakte Rody met een torenoffer op f2, waarmee hij de koning het open veld in trok. Meteen mat zat er niet in, dus het was gewaagd, maar met de witte dame buitenspel op a3 kon wit ook niet op meer dan remise hopen. Het werd echter een punt voor Rody.

De partij van Daan Holtackers (ASV, staande) tegen Daan Schönberger

Daan had rustig positioneel opgebouwd en kon uiteindelijk een witte loper vangen. Op de borden naast hem wonnen Ralf (debuterend) en Kees Verweij ook. De jeugdspelers Merijn en Tijl wonnen in het eindspel. Vooral Tijls toreneindspel was leuk om te volgen. Alleen Edwin was zo vriendelijk om de gasten nog een half punt mee te geven als proviand voor de terugweg.

Moira-Domtoren 2 – DBC 1

Het tweede ontving naast de achterdeur De Biltse Combinatie 1. Dat is vaak een geduchte tegenstander voor ons eerste tweede geweest, dus we vreesden dat MDT 2 het moeilijk zou krijgen. Toch was het eerste punt voor ons. Jorn sneed met drie zware stukken de f-lijn open. Aan het eind waren er allerlei matten mogelijk.

Wedstrijd MDT 2 – DBC 1

Minder was dat Mark een zwart paard op zijn tegenstander had toegelaten. Hij rokeerde lang en bleef wel volhardend verdedigen tegen DBC-voorzitter Dick Berkelaar.

Bram Beijer was optimistisch over zijn partij aan het eerste bord, vooral toen zijn tegenstander enorm veel bedenktijd begon te verbruiken. Bram werd echter langzaam ingesnoerd. Bij Tjerk naast hem ging het min of meer net zo. DBC had zeer sterke jonge spelers aan de hoogste borden zitten.

Lichtpuntje was de goede stelling van Bart-Jan. Hij had veel ruimtevoordeel maar rokeerde net op het verkeerde moment, zodat wit een gevaarlijke aanval kon opzetten. Na een onnauwkeurigheid liep die spaak en kon Bart-Jan alsnog winnen.

Met nog 1½ punt aan andere borden pakte DBC toch de twee matchpunten. Max en DBC-wedstrijdleider Berend waren als laatsten bezig. Max had een vrijpion op c7 gekregen met drie actieve stukken eromheen. Bij een afwikkeling werd de vrijpion ingewisseld voor een kwaliteit. (Ik had het idee dat er meer in had gezeten.) Nog wat pionnen eraf en er kwam een eindspel van toren tegen loper op het bord, dat sterk deed denken aan de beroemde partij Timman – Velimirovic (Interzonale, Buenos Aires 1979). Het randpionnenblokje stond twee rijen dichter bij het promotieveld dan toen, dat leek mij gunstig voor wit. Maar de zwarte koning stond ook dichter bij dat veld, vandaar dat Berend zei dat hij het remise had kunnen houden als hij zijn loper op een goed veld had gekregen. Max wist echter met een serie dreigingen en schaakjes de zwarte pion te veroveren. Daarna was het een kwestie van tijd.

Optelsom

Samen behaalden ons 16 spelers 11 punten. Een mooie score. Helaas pakte KNSB-2 hier maar 3½ punt van mee, zodat het in matchpunten nog op de nul staat.

Op zaterdag 4 oktober is de volgende ronde. Dan treden ook het vierde en vijfde en ons nieuwe zesde achttal voor het eerst aan.

Schaken in De Schakel